Κατά τη διάρκεια του περασμένου σαββατοκυρίακου (29 και 30 Απριλίου, 2011), το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Frederick διοργάνωσε παιδαγωγικό συνέδριο με τίτλο "Σχολές Επιστημών Αγωγής: Ο ρόλος τους στις προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας". Tο συνέδριο ήταν μία πολύ σημαντική στιγμή στην πορεία και εξέλιξη του τμήματος μας καθώς ήταν το πρώτο που έχει διοργανώσει. Φέτος το τμήμα (όπως πολυ καλά γνωρίζετε) έχει ξεκινήσει και μία σειρά διαλέξεων (οι οποίες ολοκληρώνονται στις 11 Μαίου, 2011) για τους εκπαιδευτικούς και το ευρύ κοινό αλλά σίγουρα η διοργάνωση ενός παιδαγωγικού συνεδρίου είναι μία πολύ πιο δύσκολη προσπάθεια.
Θεωρώ πως το συνέδριο ήταν πολύ πετυχημένο. Σίγουρα υπήρξαν κάποια λάθη και παραλείψεις αλλά δεν ήταν σοβαρά ζητήματα ώστε να δυσκολέψουν τη διοργάνωση του συνεδρίου. Ήταν η πρώτη φορά που το τμήμα διοργάνωσε ένα συνέδριο και σίγουρα αυτές οι μικροπαραλείψεις σε κάποιο βαθμό δικαιολογούνται. Είμαι σίγουρος πως το τμήμα έχει βγει σοφότερο με τη λήξη του συνεδρίου και όλοι μας έχουμε αποκομίσει πολλές χρήσιμες εμπειρίες για την καλύτερη μελλοντική διοργάνωση άλλων συνεδρίων.
Στην ανάρτηση αυτή θα αναφερθώ μόνο στα θετικά σημεία του συνεδρίου που ήταν σίγουρα αρκετά. Καταρχήν, η προσέλευση συνέδρων ήταν πολύ ικανοποιητική τόσο από πλευράς δικών μας φοιτητών (οι οποίοι από την αρχή στήριξαν τις προσπάθειες μας) όσο και από πλευράς εκπαιδευτικών και ερευνητών από το εξωτερικό. Σε όλες τις συνεδρίες υπήρχε ικανοποιητικός αριθμός συνέδρων οι οποίοι και παρακολουθησαν με ενδιαφέρον τις εισηγήσεις των ομιλητών και υπέβαλλαν χρήσιμες ερωτήσεις.
Επίσης, η ποιότητα των εισηγήσεων ήταν ιδιαίτερα υψηλή. Δεν μπορώ να πω ότι έχω παρακολουθήσει όλες τις παρουσιάσεις (είναι άλλωστε αδύνατο) αλλά όσες έχω καταφέρει να παρακολουθήσω ήταν αρκετά καλές, με ενδιαφέρουσα θεματολογία, καλή μεθοδολογική προσέγγιση και κυρίως χρήσιμα αποτελέσματα και συμπεράσματα για μας που ασχολούμαστε με την παιδαγωγική επιστήμη.
Η παρουσία 15 εξαίρετων συναδέλφων από την Ελλάδα προσέδωσε αυξημένο κύρος στο συνέδριο και ένα ελλαδικό παρά κυπριακό χαρακτήρα. Γνωρίσαμε τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και προσπάθειες των συναδέλφων και ποια προβλήματα προσπαθούν να επιλύσουν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Πραγματικά θεωρώ την παρουσία τους ιδιαίτερα σημαντική.
Δεν έχω πρόθεση να θίξω τον οποιοδήποτε αλλά θα ήθελα να σχολιάσω ορισμένα πράγματα. Πρώτα – πρώτα έχω απογοητευτεί από την αδιαφορία αρκετών φοιτητών του τμήματος της σχολής μας και ιδιαίτερα από τους τελειόφοιτους. Όλες οι παρουσιάσεις, οι ομιλίες, τα πορίσματα ερευνών απευθύνονταν και σ`αυτούς ως μελλοντικοί εκπαιδευτικοί που είναι. Και πραγματικά ήταν όλα πολύ ενδιαφέροντα. Μετά, απογοητεύτηκα από τους καθηγητές του τμήματός μας που απουσίασαν από ένα τόσο σημαντικό γεγονός του Πανεπιστημίου μας. Όσοι βρίσκονταν εκεί είτε ήταν μέλη των επιτροπών είτε είχαν να παρουσιάσουν κάτι. Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω όσους καθηγητές, που παρόλο που μετριούνταν στα δάκτυλα του ενός χεριού, ήταν εκεί για να στηρίξουν την προσπάθεια των συναδέλφων τους, των φοιτητών τους και του Πανεπιστημίου μας. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω όλους αυτούς που με την παρουσία τους ενθάρρυναν τη δική μας προσπάθεια σαν φοιτητές να παρουσιάσουμε τις εργασίες μας αλλά και για τα καλά τους λόγια και ευγενικά σχόλια. Ούτε και πολλούς δασκάλους είδαμε! Γιατί; Είχαν την εντύπωση μήπως, ότι ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο δεν έχει κάτι αξιόλογο να προσφέρει; Ίσως η χαμηλή προσέλευση να οφείλεται στην όχι και τόσο κατάλληλη χρονική στιγμή για μια τέτοια διοργάνωση. Ίσως να οφείλεται και στην απουσία «δυνατής διαφήμησης» και προώθησης του γεγονότος. Που ήταν οι ΔΣ του Frederick; Ίσως ακόμα να οφείλεται και στην έλλειψη κινήτρων προς τους φοιτητές και το ψηλό κόστος που καθορίστηκε γι`αυτούς. Είναι κριμα να έχεις τόσο σημαντικούς ομιλητές και να μην προνοείς για το κοινό τους! Παρόλ`αυτά, συγχαρητήρια σε όσους συνέβαλαν σ`αυτή τη διοργάνωση και μακάρι να επαναληφθεί ένα τέτοιο γεγονός με καλύτερο σχεδιασμό αυτή τη φορά. Και μία συμβουλή για το τέλος. Τα σχόλια περί «λαθών» συνοδευμένα από εκφράσεις δυσαρέσκειας δεν γίνονται μπροστά στο κοινό που είχε την υπομονή να παραμείνει μέχρι το τέλος και μάλιστα μπροστά σε επίτιμους καλεσμένους.
ΑπάντησηΔιαγραφή