Η Τετάρτη, 29 Ιουνίου 2011, ήταν μία μέρα σημαδιακή για το πανεπιστήμιο μας και φυσικά για το τμήμα μας καθώς είχαμε την αποφοίτηση των πρώτων φοιτητών μας οι οποίοι είχαν παρακολουθήσει με επιτυχία 4 χρόνια σπουδές στο Frederick.
Καθώς έβλεπα χθες βράδυ ένα ένα τους (πρώην πλέον) φοιτητές μας δεν μπορούσα να μην σκεφτώ πόσο γρήγορα έχουν περάσει ήδη τρία χρόνια από την πρώτη μέρα μου στο Πανεπιστήμιο και φυσικά πόσο περήφανος ένιωθα βλέποντας τους φοιτητές μας να έχουν ήδη μεταμορφωθεί από άπειρους, ανώριμους πρωτοετείς σε ώριμους επαγγελματίες.
Προτού, απευθύνω ιδιαίτερα συγχαρητήρια στον κάθε ένα από τους απόφοιτους μας θα ήθελα να τους πω τα αυτονόητα: Όλοι εμείς στο τμήμα κάναμε πάντα ότι μπορούσαμε για να σας βοηθήσουμε και να έχετε μία όσο το δυνατόν καλύτερη φοιτητική εμπειρία. Σίγουρα κάναμε λάθη και σίγουρα είχαμε παραλείψει κάποια πράγματα όμως πάντοτε λειτουργούσαμε με τις καλύτερες προθέσεις. Επίσης, η αποφοίτηση σας δεν σημαίνει και οριστικό αντίο από το τμήμα. Πάντοτε, εγώ προσωπικά αλλά είμαι σίγουρος και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, θα είμαστε δίπλα σας για ότι χρειαστείτε και όποτε μας χρειαστείτε. Ποτέ μη διστάσετε να ζητήσετε τη βοήθεια μας και φυσικά....αν περνάτε από το πανεπιστήμιο ελάτε για καφέ και κουβέντα! Θα το χαρούμε όλοι ιδιαίτερα.
Καλή τύχη και καλή σταδιοδρομία λοιπόν ...
...στην αριστούχα Ματίνα των 57 Α και του ενός (!!) Β (να μην ξεχνάμε πως έχει και 4 παιδιά και της αξίζουν διπλά και τριπλά συγχαρητήρια),
...στον πάντα αδικαιολόγητα αγχωμένο Φύτο,
...στον καλύτερο μπάρμαν του Frederick Αλέξανδρο Χειμώνα,
...στην Μαριλένα που δεν ήξερε τον Γκάντι,
...στην Στέλλα την τεννίστρια που όμως με τίποτε δεν πάει στο Wimbledon,
...στην Έλενα Αμύρωτου που μου έφερε ένα τρομερό σουβενίρ από την Θαιλάνδη,
...στην Λεύκια που περίμενε υπομονετικά για 40 μέρες μία συστατική από μένα,
...στον Γιώργο που επιτέλους σταμάτησε τα στοιχήματα,
...στον Γιάννη που ποτέ δεν έμεινε μέχρι το τέλος του μαθήματος,
...στην Σύλβια με τα πιο τεράστια γυαλιά ηλίου που έχω δει ποτέ,
...στην Θεοδώρα Σοφοκλέους που της βγάλαμε την πίστη με την αντιστοιχία μαθημάτων της,
...στην Θεοδώρα Πατσαλίδου που περιμένει μία θέση στην ΕΕ,
...στην αιωνίως αμίλητη Στέλλα Προκοπίου,
...στην Χριστίνα Σαζού με το ανώνυμο της νηπιαγωγείο,
...στον Αντρέα με τα 5000 διαφορετικά είδη κόμμωσης,
...στην Ιωάννα που θα είναι επιστημονικός συνεργάτης σύντομα,
...στον Γιώργο Ι που πάντα έκανε τις απορίες τους όταν έφευγαν όλοι από την αίθουσα,
...στον Στάθη που τον έφαγε ο συνδικαλισμός
...στην Βαλεντίνα που σίγουρα θα την δω στο χωριό μου στις 8 Ιουλίου,
...στην Χριστίνα Λεβέντηπου βγήκε πρώτη από όλους στην αγορά εργασίας,
...στην Γιωργούλλα Μ. που πάντα καθόταν πίσω γωνιά,
...στην Άντρια που τα έβγαλε πέρα μια χαρά με το μωράκι της,
...στην Ελένη Λαζ που ήθελε το πτυχίο χωρίς να ξοφλήσει το πανεπιστήμιο (!!!),
...στην Ελένη Β που κάναμε μαύρα μάτια να την δούμε φέτος,
...στην Άντρη Δημ την ευαίσθητη
...στον Χαράλαμπο Πιττάκα με τον οποίο είχαμε απολαυστικές συζητήσεις περί ποδοσφαίρου,
...στην Μικαέλλα που είναι αντράκι,
...στην Ανθή που πάντα ήταν χαμογελαστή,
...στην Ντορίνα και τον αδελφό της που θέλει να πάει στο Harvard,
...και φυσικά στην Μαρία Κουρσάρου (πάντα με απορίες), Άννα Γεωργίου (πάντα παραπονεμένη), Νίκη Ασσιώτη (με τα 50 βραχιόλια), Ειρήνη Σταυρινού (που ήρθε στο μάθημα κατευθείαν από το γάμο της αδελφής της) και Δέσπω Λάμπρου (no1 fan των εκδηλώσεων του τμήματος) !
